Even een heel kort verhaaltje. Ten slotte is het vakantie, en dan hoor je niets te doen… Helemaal niets. En dat is dus precies wat ik nu doe. Of beter gezegd: wat ik deed. Want al kijkend naar de zwaluwen die op duizelingwekkende hoogte bezig zijn hun kostje bij elkaar te scharrelen schiet mij opeens een gedachte te binnen.
Wat wil het geval? Vanochtend ben ik op een bizar vroeg uur van huis vertrokken. Het is immers vakantie en dan gaan we: op vakantie. Om dat een beetje dragelijk te houden moest het vertrek vroeg. Het vakantieland is immers Frankrijk, en doordat ze dáár de laatste tijd nogal wat doden hebben moeten betreuren omdat sommige mensen ‘het’ er niet mee eens zijn hebben ‘ze’ besloten dat de grenzen niet meer helemaal open zijn en zijn er ‘dus’ weer grenscontroles. Het gevolgd: files… En die willen we niet. Ik zeker niet. Dus vroeg vertrekken. Zo vroeg dat we de files voor de grens vóór zijn. En dat we voor de grote drukte Parijs voorbij zijn. De bestemming is immers zuidelijker van Parijs.
Maar goed, dat vroege vertrekken had dus wel een gevolg. Ik kwam veel te vroeg in de Bourgogne aan, mijn bestemming van dit jaar. Nou is dat geen probleem want dan heb je nog de tijd om wat boodschappen te doen. Je komt immers aan in een weekend, wie dat verzonnen heeft mag van mij regelrecht naar de brandstapel, want aankomen in een weekend is met het oog op de lokale winkeltijden vaak niet handig.
Nou zijn we tegenwoordig een 24/7 cultuur gewend in Nederland, en is het probleem niet zo prangend omdat ook in Frankrijk dat begint door te dringen. Net zoals iets als een biercultuur. Vorig jaar was ik nog in Frankrijk om een lezing te geven op een camping over de opkomst van de biercultuur. Hierbij ging het voornamelijk over Nederland, het publiek was immers Nederlands, maar toch ook nog wat over Frankrijk. Wat mij namelijk opviel is dat er in de supermarkt relatief veel Franse bieren liggen.
Naast dat ik in de Bourgogne dit jaar groenten, en andere zaken die vrouwlief op mijn briefje had geschreven, in het wagentje mikte ben ik dus ook langs het bierschap gegaan. En inderdaad: flessen van divers formaat en diverse herkomst. Ik heb er een aantal ingeladen.
Aangekomen bij de kassa vroeg ik in mijn beste Frans: is dit bier van lokale herkomst. ‘Yes, it’s local’, antwoordde de cassière, om daarmee mijn beheersing van de lokale taal direct naar de categorie ‘nagenoeg afwezig’ te sturen. Waar de brouwerij dan staat, ging ik in het Engels verder. ‘I have no idea’, antwoordde ze. Onder het genot van een lokale ‘Crément de Bourgogne’ (geen bier, wel bubbels méthode champenoise) bedenk ik dat bier nog geen lokaal controle systeem heeft. Tsja, lokaal is duidelijk nog geen ‘appelation regionale controllee’. Terug naar mijn glaasje bubbels. Die is in ieder geval lokaal.
In alle gevallen, lokaal, of tijdelijk lokaal op een andere plaats:
Fijne vakantie toegewenst!
Ronald Opsomer